De motu cordis ad magistrum Philippum de Castro Caeli

Przeznaczone dla tego samego adresata co poprzedni tekst, dziełko to ma na celu ustalenie, że praca serca zarówno u człowieka, jak u zwierzęcia jest ruchem naturalnym, a nie gwałtownym, jak utrzymywał Alfred z Sareshel. Ten krótki traktat, którego dokładna data jest niepewna, mógł powstać w Neapolu w 1273 roku.

Wydania:

  • Leonina, t. 43, przedmowa s. 95–123, tekst s. 127–130;
  • Parma, t. 16, s. 358–360;
  • Vives, t. 27, s. 508–511;
  • Mandonnet, Opuscula, t. 1, s. 28–32;
  • Marietti, Opuscula philosophica, s. 165–168.

Przekład polski:

  • O ruchach serca, tłum. S. Nowakowski, w: Tomasz z Akwinu, Opuscula, red. A. Andrzejuk, M. Zembrzuski, Warszawa 2011 (Opera Philosophorum Medii Aevi, 9, 1), s. 92–99.

Przekład francuski:

  • Opuscules de saint Thomas d’Aquin, tłum. ks. Bandel, Vives, t. 4, Paris 1857, s. 55–62;
  • przekład w wersji elektronicznej na stronie http://docteurangelique.free.fr/, tłum. G. Comeau, 2008.

Przekład włoski:

  • Opuscoli, wyd. A. Tognolo, Milano, s. 169–176.

Przekład hiszpański:

  • El tratado de santo Tomâs de Aquino „De motu cordis”, w: Littera, Sensus, Sententia. Studi in onore del Prof. Clemens J. Vansteenkiste O.P., wyd. A. Lobato, Milano 1991, s. 341–380.