Expositio tych dwóch dekretałów jest wedle wszelkiego prawdopodobieństwa dedykowana Giffredusowi z Anagni, archidiakonowi w Todi i socjuszowi rektora Saint-Omer, przyjaciela św. Tomasza, Adenulfa z Anagni, na którego prośbę Reginald z Piperno opublikował Lectura in Ioannem; dedykacja ta skłania do usytuowania dziełka w okresie pobytu w Orvieto (1261–1265). Pierwszy dekretał, do którego Tomasz przedstawia komentarz doktrynalny, to wyznanie wiary, znane jako symbol Firmiter, sformułowane przez Sobór Laterański IV w 1215 roku. Drugi dekretał, Damnamus, który Tomasz tylko parafrazuje, to tekst tegoż soboru, przedstawiający, obalający i potępiający dzieło, w którym Joachim z Fiore zaatakował naukę Piotra Lombarda o Trójcy Świętej.
Wydania:
- Leonina, t. 40 E;
- Parma, t. 16, s. 300–309;
- Vives, t. 27, s. 424–438;
- Mandonnet, Opuscula, t. 4, s. 324–348;
- Marietti, Opuscula theologica, t. 1, s. 417–431.
Przekład polski:
- Komentarz do pierwszego i drugiego dekretału do Archidiakona w Todi, tłum. A.M. Filipowicz, w: Tomasz z Akwinu, Opuscula, red. A. Andrzejuk, M. Zembrzuski, Warszawa 2014 (Opera Philosophorum Medii Aevi, 9, 3), s. 122–150.
Przekład francuski:
- Opuscules de saint Thomas d’Aquin, tłum. ks. Bandel, Vives, t. 3, Paris 1857, s. 492–524. Ch. Duyck przejrzał t0 tłumaczenie i poprawił je na użytek wydania w wersji elektronicznej dla strony http://docteurangelique.free.fr/, 2008.