Komentarz do trzech ksiąg De anima otwiera serię komentarzy do Arystotelesa, nad którymi Tomasz pracował już pod koniec pobytu w Rzymie. Dzieło można precyzyjnie datować na czas między końcem roku 1267 i latem 1268, zanim autor opuścił Rzym i wyjechał do Paryża. Komentarz ten powstał jednocześnie z kwestiami 75–89 Prima Pars,poświęconymi analizie duszy ludzkiej.
Wydania:
- Leonina, t. 45/1;
- Parma, t. 20, s. 1–144;
- Vives, t. 24, s. 1–196;
- Marietti, wyd. A. M. Pirotta, 1959 i inne daty.
Przekład polski:
- Komentarz do „O duszy” Arystotelesa, tłum. M. Beściak, Kęty 2018 (Ad Fontes 2018).
Przekłady francuskie:
- Commentaire du traité De l’âme d’Aristote, wstęp, tłum. i przypisy J.-M. Vernier, Paris 1999 (Bibliotheque des Textes Philosophiques);
- Prooemium, tłum. J.-B. Échivard, w: J.-B. Échivard, Une introduction à la Philosophie. Les proèmes des lectures de saint Thomas d’Aquin aux œuvres principales d’Aristote, t. 2, Paris 2005, s. 87–96.
Przekłady angielskie:
- A Commentary on Aristotle’s De Anima, tłum. R. Pasnau, Yale 1999;
- Commentary on Aristotle’s De Anima, tłum. K. Foster, S. Humphries, wprowadzenie R. McInerny, Notre Dame 1994.
Przekład włoski:
- Commentario al „De Anima”, wstęp, tłum. i przypisy A. Caparello, 2 t., Roma 1975.
Przekład hiszpański:
- Comentario al „Libro del Alma” de Aristóteles, tłum. i przypisy M.C. Donadio Maggi de Gandolfi, Buenos Aires 1979.