Expositio do Liber de causis można dostatecznie pewnie datować na pierwszą połowę 1272 roku (Gauthier proponuje: Paryż – Neapol, 1272–1273). Tomasz jako pierwszy zidentyfikował autora tego dzieła, wcześniej powszechnie przypisywanego Arystotelesowi. Autorem tym był filozof arabski, który dokonał wielu zapożyczeń z Elementatio theologica Proklosa. Komentarz Tomasza, porównujący Liber de causis z Elementatio Proklosa i z Pseudo-Dionizym, w wielu kwestiach pogłębia dialog z filozofią neoplatońską.
Wydania:
- Thomas d’Aquin, Super Librum de causis expositio, wyd. H.D. Saffrey, wyd. 2 poprawione, Paris 2002 (Textes Philosophiques du Moyen Âge, 21); pierwsze wydanie: Sancti Thomae de Aquino super Librum de causis expositio, wyd. H.D. Saffrey, Fribourg 1954 (Textus Philosophici Friburgenses, 4/5);
- Parma, t. 21, s. 717–760;
- Vives, t. 26, s. 514–570;
- Mandonnet, Opuscula, t. 1, s. 193–311;
- Marietti, wyd. C. Pera, 1955.
Przekład polski:
- Komentarz do „Księgi o przyczynach”, tłum. i przypisy A. Rosłan, wstęp A. Andrzejuk, Warszawa 2010.
Przekłady francuskie:
- La demeure de l’être. Autour d’un anonyme. Étude et traduction du „Liber De causis” (równolegle z tekstem łacińskim), tłum. P. Magnard i in., Paris 1990;
- Commentaire du Livre des Causes, wstęp, tłum. i przypisy B. i J. Decossas, Paris 2005;
- Prooemium, tłum. J.-B. Échivard, w: J.-B. Échivard, Une introduction à la philosophie: Les proèmes des lectures de saint Thomas d’Aquin aux oeuvres principales d’Aristote, t. 4, Paris 2007, s. 211–213.
Przekład angielski:
- Commentary of the Book of Causes of St. Thomas Aquinas, tłum. V.A. Guagliardo, C.R. Hess, R.C. Taylor, Washington 1996.
Przekład włoski:
- Commento al „Libro delle cause”, wstęp i komentarz C. D’Ancona Costa, Milano 1986.
Przekład hiszpański:
- Exposición sobre el Libro de las causas, tłum. J. Cruz Cruz, Pamplona 2000.